150. numer „Bractwa”

20 grudnia 2009 r. ukazał się 150. numer „Bractwa”. Jubileusz ten jest dobrą okazją do podsumowań, refleksji i zaprezentowania tego czasopisma na łamach „Głosu Ziemi Urzędowskiej”.

„Bractwo” na trwałe wpisało się w życie współczesnej parafii Urzędów. Stało się zjawiskiem nie tylko na skalę parafialną, ale również diecezjalną. Zapewne decyduje o tym kilka istotnych czynników:

– czasopismo dociera do szerokiego grona wiernych z Urzędowa i okolic (w ostatnią niedzielę miesiąca rozchodzi się nakład od 400 do 450 egzemplarzy; z danych statystycznych wynika, że nabywa go co trzecia osoba będąca na niedzielnej mszy św.);

– pismo wydawane jest przez parafię Urzędów, a redagowane przede wszystkim przez osoby świeckie;

– artykuły chętnie zamieszczają liczni parafianie, stąd często przez wiernych określane jest mianem „nasze”;

– kolegium redakcyjne pracuje nieodpłatnie, wnosząc do „Bractwa” nie tylko swój wysiłek, ale również talent, chęci i czas (parafia pokrywa koszty druku);

– ukazuje się nieprzerwanie w cyklu miesięcznym od lipca 1997 r.

Od wydania pierwszego numeru minęło już niemal trzynaście lat. Warto wrócić do okoliczności, w jakich powstało to parafialne pismo.

Na jednym ze spotkań liderów organizującej się Akcji Katolickiej w Lublinie omawiano zadania, którymi winno zająć się nowo powoływane stowarzyszenie. Wśród wielu dziedzin apostolskiej działalności akcjonariuszy na terenie parafii wymieniano możliwość prowadzenia gazetki.

Z propozycją założenia pisma parafialnego przez nasz oddział AK wystąpiłem na jednym z zebrań, jednak wówczas zabrakło wystarczającej ilości osób czujących się na siłach i skłonnych podjąć się tego zadania. W związku z tym rozpocząłem poszukiwanie chętnych poza Akcją Katolicką.

Zorganizowanie zespołu redakcyjnego zaproponowałem Tadeuszowi Surdackiemu, który chętnie podjął propozycję i do kolegium zaprosił Józefa Gałkowskiego, Jolantę Gruchalską i Grzegorza Minika. Wszyscy pomysł pana Surdackiego przyjęli. Niezastąpionym w zorganizowaniu pisma był Grzegorz Minik, który nie tylko posiadał wykształcenie w tej dziedzinie, ale nade wszystko dysponował pokaźnym doświadczeniem. Od jakiegoś czasu pracował w „Głosie Ziemi Kraśnickiej”. Dopiero wówczas – w maju 1997 roku – udaliśmy się z propozycją do ks. Jana Wielgusa, ówczesnego proboszcza. Ks. Wielgus pomysł założenia pisma przyjął z nie skrywaną radością, wspierając go duchowo i finansowo (zakupił dyktafon, a później komputer).

Przystąpiliśmy do tworzenia kolegium redakcyjnego. Pierwszym elementem było nadanie tytułu dla nowo powstającego pisma. Spośród kilku propozycji wygrał tytuł „Bractwo”, którego pomysłodawcą był pan Surdacki. On też wykonał grafikę strony tytułowej. Następnym zadaniem był wybór redaktora naczelnego. Jednogłośnie wskazaliśmy na księdza proboszcza. On jednak propozycji nie przyjął, tłumacząc, że dziś jest proboszczem w Urzędowie, ale jutro może zostać w innej parafii. Jak się później okazało, były to prorocze przeczucia ks. Wielgusa. Pozostali członkowie kolegium na stałe zamieszkiwali Urzędów. W tej sytuacji zaufaniem obdarzono mnie, powierzając kierownictwo pisemka. Zadecydowaliśmy, że gazetka będzie wydawana przez parafię św. Mikołaja w Urzędowie i drukowana przez Poligraficzną Spółdzielnię Pracy INTROGRAF w Kraśniku w nakładzie 500 egzemplarzy (od września 2007 r. „Bractwo” drukujemy w Zakładach Poligraficznych Anny i Janusza Genejów w Kraśniku). Zespół redakcyjny pracował społecznie. Składaniem i łamaniem tekstu miał się zająć Grzegorz Minik, a redaktorem odpowiedzialnym za poszczególne numery został proboszcz (najpierw ks. Wielgus, a obecnie ks. Edward Kozyra). Po tych ustaleniach ks. Wielgus wystosował pismo do Sądu Wojewódzkiego w Lublinie z dnia 20 maja 1997 r. z wnioskiem o rejestrację czasopisma parafialnego. „Bractwo” wpisano do rejestru dzienników i czasopism prowadzonego przez Sąd Wojewódzki w Lublinie 16 czerwca 1997 r. jako miesięcznik. Dopiero wtedy mogliśmy rozpocząć przygotowania do pierwszego numeru, który ukazał się w lipcu 1997 roku. Korektę początkowo robiła Małgorzata Marzycka (do chwili objęcia stanowiska wicedyrektora ZSO), a następnie Anna Zając, która dołączyła do kolegium.

Od maja 2007 r. do zespołu redakcyjnego dołączyła Ewelina Sochal, a od sierpnia 2009 r. Małgorzata Ufniarz. Cenną pracę wykonuje Maria Jadczak, oficjalnie nie będąca w składzie kolegium, która prowadzi „Bractwo Dzieciom” i kącik misyjny. W ciągu 13 lat redakcja zamieściła artykuły (nie licząc członków kolegium) 129 osób. Wydrukowała wiersze 14 poetów, zamieściła wywiady z 21 osobami. Także 21 misjonarzy systematycznie bądź sporadycznie koresponduje z „Bractwem”.

W naszym piśmie staramy się zamieszczać relacje ze wszystkich ważnych wydarzeń, które miały miejsce w parafii. Wracamy także do przeszłości, bazując na zachowanych źródłach znajdujących się w archiwum parafialnym, w zbiorach prywatnych i archiwach państwowych.

Udostępniamy także swoje łamy dla naszych czytelników, starszych i tych najmłodszych, którzy dzielą się swoimi przemyśleniami, wspomnieniami bogatymi w przeżycia duchowe, a także odnoszące się często do trudnych i tragicznych czasów wojny. Staramy się, aby „Bractwo” było naszą wspólną wartością. Mamy prawo sądzić, że to nam się w jakimś stopniu udaje.

Cieszymy się, kiedy po każdej mszy św. po nowy numer na stoisku przed kościołem i w kiosku wyciągają się ręce tylu chętnych do nabycia pisma – to zachęca nas do dalszej pracy. Pragniemy być zawsze z Wami, drodzy Czytelnicy!