Głos Ziemi Urzędowskiej 2005

Halina Danczowska

Ksiądz Ignacy Żyszkiewicz

Mija ćwierć wieku od śmierci ks. Ignacego Żyszkiewicza, budowniczego i pierwszego proboszcza parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego na Dziesiątej w Lublinie. Ks. Ignacy Żyszkiewicz urodził się 12 sierpnia 1901 r. w Urzędowie. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Urzędowie naukę kontynuował w Państwowym Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Zdołbunowie. Po otrzymaniu świadectwa promującego do klasy ósmej wstąpił do Seminarium Duchownego w Lublinie. W roku 1927 został wyświęcony na kapłana przez ks. bpa Leona Fulmana. Kolejno pełnił posługę jako wikariusz w Skierbieszowie, następnie w kolegiacie zamojskiej i parafii św. Michała na Bronowicach w Lublinie. W roku 1933 ks. bp Leon Fulman oddelegował go do budowy kościoła i tworzenia parafii w powstającej nowej dzielnicy Lublina, Dziesiątej. Z wielkim zaangażowaniem i zapałem oddał się ks. Żyszkiewicz organizacji nowej placówki duszpasterskiej, która przekształciła się w parafię Najświętszego Serca Jezusowego. Ksiądz Żyszkiewicz angażował się w życie społeczności katolickiej, m.in. brał czynny udział w konferencjach organizowanych przez Kurię, wygłaszając kazania.

Po wybuchu wojny, już od pierwszych chwil, organizował pomoc dla ludności dotkniętej skutkami pierwszych na Dziesiątej bombardowań.

Po utworzeniu, jesienią 1941 r., obozu zagłady na Majdanku na barki proboszcza spadł poważny obowiązek organizowania pomocy dla przetrzymywanych w obozie. Kościół Najświętszego Serca Jezusowego był położony w bliskiej styczności z tym obozem. Ksiądz zaangażował się w działalność w ramach PCK i z właściwą sobie energią kierował akcją wysyłania paczek żywnościowych, dewocjonaliów i komunii św. na teren obozu dla tysięcy więźniów. Mieszkańcy dzielnicy Dziesiąta wspominają odwagę i determinację księdza. Często ukrywał na plebanii uciekinierów z Majdanka. Był też kapelanem Armii Krajowej.

W roku 1944 otrzymał specjalną nominację kościelną na kapelana PCK na teren diecezji lubelskiej ze specjalnym zleceniem stworzenia form pomocy materialnej dla biednych i potrzebujących w parafiach lubelskich. W 1946 r. ks. bp Stefan Wyszyński mianował go członkiem Komisji Organistowskiej.

W roku 1948 na skutek nadmiaru zajęć duszpasterskich ks. Żyszkiewicz zrezygnował z prezesury PCK. Od roku 1948 do 1959 pełnił obowiązki przewodniczącego Związku Kapłanów Diecezji Lubelskiej „Unitas”. W roku 1963 ks. bp Piotr Kałwa przywiózł z Rzymu dla proboszcza z Dziesiątej odznaczenie Papieskiego Szambelana Honorowego nadane przez papieża Jana XXIII.

Z czasem ks. Żyszkiewicz coraz bardziej chorował. Biorąc pod uwagę podeszły wiek i pogarszające się zdrowie ks. prałata, bp Bolesław Pylak zwolnił go w 1977 r. z obowiązków administratora parafii Najświętszego Serca Jezusowego. Po dłuższej chorobie ks. Żyszkiewicz zmarł 27 sierpnia 1979 roku. Pochowany został na cmentarzu przy ulicy Lipowej w pobliżu kaplicy, w gronie zacnych obywateli Lublina.