Głos Ziemi Urzędowskiej 2003

Fragmenty przemówienia JM Rektora AM prof. Mariana Klamuta

Umieszczenie pamiątkowej tablicy w świątyni Pańskiej jest rzadkim i niezmiernie cennym, ważnym i prestiżowym wyróżnieniem.

Prof. Ingacy Wośko jest, według mojej wiedzy, pierwszym i jedynym pracownikiem naszej uczelni, który dostąpił tego zaszczytu.

Trudno byłoby o wybór lepszego kandydata. Niech mi więc wolno będzie oddać najwyższy hołd wielkiemu lekarzowi, wychowawcy, społecznikowi i twórcy znakomitej szkoły ortopedii dziecięcej, który cieszył się powszechnym uznaniem i szacunkiem chorych, pracowników i całej społeczności Lubelszczyzny.

Był i pozostanie dla nas wzorem godnym naśladowania.

Jako teren aktywności zawodowej obrał lubelską Akademię Medyczną i jej poświęcił prawie całe życie zawodowe. Swoją zdolność tworzenia, ożywiania i umacniania zespołów ludzkich realizował wśród nas. Jakże często czerpaliśmy z jego bogatego serca i umysłu. Nie zamykał się tylko w kręgu ortopedii. Był wszędzie, gdzie działy się ważne dla naszej Alma Mater sprawy. Zawsze można było liczyć na Jego zaangażowanie, mądrość, kul-turę i spokój w rozwiązywaniu problemów. Cechą, która Go wyróżniała, a która jest godna najwyższego szacunku i naśladowania był Jego altruizm, ta postawa wielkiej etyki i siła trwale łącząca zespoły ludzkie, wypełniając je życiem.

Dobro lgnie do dobra. Dobro promieniujące z osoby prof. Ignacego Wośko przyciągało od wielu lat zagranicznych i krajowych sponsorów, którzy wiedzieli, że dary przekazane na Jego ręce będą dobrze służyły chorym polskim dzieciom.

Chylimy czoło przed osiągnięciami lekarskimi, pedagogicznymi i naukowymi prof. Ignacego Wośko, które były uwieńczone stopniami i tytułami naukowymi, specjalizacjami i gronem znakomitych uczniów. Nie mniej bogata i godna pamięci jest Jego działalność pozamedyczna. Działalność, która odsłania głęboką, życiową mądrość, szlachetność charakteru, wielki patriotyzm, kulturę osobistą, szerokie horyzonty myślowe i wielkie poczucie odpowiedzialności za środowisko, w którym przyszło żyć.

To tacy ludzie jak prof. Ignacy Wośko budują autorytet nauki, przydając blasku tytułom, budzą wiarę w lekarskie powołanie.

Nam, ludziom nie związanym wcześniej z Urzędowską Ziemią, imponowała pasja Profesora rozbudzania miłości do ziemi swoich przodków, a przez to do całej ojczyzny. Bezkompromisowo i odważnie przedstawiał, nawet w czasach historycznego zakłamania, prawdę i rzadko kto zdobył prawo do używania największych słów takich jak Bóg, Honor, Wolność, Ojczyzna. (...)

Wielkość człowieka zależy od wielkości spraw, w które się angażuje. Profesor Ignacy Wośko, angażował się w te najważniejsze. Stawiał sobie wielkie cele i potrafił je z żelazną konsekwencją, precyzją i dbałością o doskonałość szczegółów realizować. Teraz uwieczniony na tej pięknej tablicy będzie bliżej nas, będzie inspirował i pobudzał do dobrych działań. Będzie przyglądał się naszym dokonaniom.

Starajmy się postępować i działać idąc jego śladami, aby mógł być dumny, jak my jesteśmy dumni z Niego.

Cześć Jego pamięci!

Prof. dr hab. Marian Kazimierz Klamut
w latach 1991–1996 Rektor AM